Spiegeltjes
Wie houdt jou een spiegel voor?
Ergens, toen ik nog als gewichtsconsulent werkte, kwam er een moment dat ik aan de slag ging met zichtbaarheid. Hoe kon ik mijn boodschap overbrengen, tussen al die andere mensen die zich bezig hielden met voeding, gezondheid en vitaliteit? Wat was mijn kracht? Hoe kon ik mijn eigen uniciteit laten zien? Ik vond het een hele klus. Want waar stond ik nu eigenlijk voor? Waarom zouden mensen naar mij komen? Het waren allemaal vragen die ik niet zo 1,2,3 kon beantwoorden. Naarmate ik mezelf meer liet zien, kreeg ik ineens opmerkingen vanuit de school waar mijn dochter op dat moment zat: "Wat leuk dat je dochter zichzelf wat meer laat zien in de groep." Toeval?
Toevalligheden?
Vanaf dat moment zag ik meer toevalligheden. Waar ik makkelijker keuzes durfde te maken, gingen mijn kinderen ook makkelijker keuzes maken. Waar ik steeds krachtiger 'nee' durfde te zeggen als ik het ergens niet mee eens was, zag ik hun mening ook steeds krachtiger worden. Waar ik mijn eigen pad meer durfde te volgen, gingen zij ook meer op hun eigen pad vertrouwen.
Buiten de comfortzone
Op school zie ik veel ouders worstelen met het gedrag van hun kind. Als het gedrag echt niet door de beugel kan, helpt het me als leerkracht om te beseffen dat het gedrag niet het kind zelf is. Het kind is ergens in de ontwikkeling van zijn levensbehoeften iets tekort gekomen. Het gedrag is slechts een uiting van die tekortkoming. Daarbij heeft niemand schuld. Ouders geven wat ze kunnen en zij geven door wat hen is gegeven. Het vergt moed om in je eigen spiegel te kijken en het buiten je comfortzone anders te willen doen.
Spiegelneuronen
"Spiegelneuronen zijn een klein klompje hersencellen die als functie hebben te voelen wat een ander voelt en daar betekenis aan te geven." (reader Body Mind Practitioner, blz. 94, De Eerste Verdieping opleidingen Delft). Spiegelneuronen zijn pas in 2004 ontdekt en maken dat we makkelijk stemmingen van anderen overnemen, ook al heb je op bewust niveau geen idee dat die stemmingen er zijn. Om een voorbeeld te geven: Ik ben een aantal keren bij de Business Bootcamp van Open Circles geweest, een bijeenkomst waar meer dan 1000 ondernemers elkaar troffen. Na een pauze dansten we vaak op stoelen. En als jij nu denkt: Echt, dat doe je toch niet? Dan had ik je vóórdat ik het meemaakte gelijk gegeven. Maar de stemming was zo aanstekelijk dat slechts een uitzondering niet meedeed.
Onderstroom
Of een ander voorbeeld: Soms kom je in een ruimte waarin je meteen voelt dat er iets aan de hand is. Achteraf blijkt er dan ook inderdaad iets onderhuids te spelen. Men probeert vrolijk te doen aan de buitenkant, maar de innerlijke wereld zegt iets anders. Kinderen zijn gevoelig voor die 'onderhuidse' wereld.
Tot slot nog een voorbeeld over een stel dat besloot te scheiden. Ze konden elkaar niet meer luchten of zien. Moeder probeerde te doen alsof het haar geen pijn deed. Vader trok zich volledig terug. Het kind zat er middenin, maar kon geen woorden geven aan wat ze voelde. Ze kon niet anders dan via haar gedrag laten zien hoe ze er over dacht: woede-aanvallen en huilbuien waren het gevolg.
Aanpassen of eigen-wijsheid
De kinderen die zich aanpassen aan het systeem komen verder, maar moeten uitkijken zichzelf niet teveel aan te passen, omdat ze dan brave jongens en meisjes worden die zichzelf kwijtraken en hun eigen-wijsheid niet kunnen ontwikkelen. De kinderen die zich afzetten tegen het systeem, hebben hetzelfde probleem. Zij dreigen te blijven hangen in hun boosheid en kunnen daardoor ook hun eigen talenten niet ontwikkelen. En dat vind ik jammer, want er dreigt veel talent verloren te gaan door aanpassingsvermogen en afzetten. Het schuifje zou ergens in het midden moeten zitten: Leren meelopen (aanpassen) en dwarsligger te worden (kritisch zijn) wanneer dat nodig is. Hierdoor word je een uniek mens dat eigen keuzes durft te maken en leer je je eigen-wijsheid ontwikkelen (Lea Dasberg, 1993).
Hoe werkt het bij jou?
Ben jij zo'n ouder met een kind dat regelmatig van zich laat horen en waarvoor je al meerdere keren door school bent gebeld? Of heb jij een kind met huilbuien en woede-aanvallen? Of misschien heb jij wel een braaf jongetje of meisje. Gun jij jouw kind zijn eigen-wijsheid? Weet je diep van binnen dat jij daarin een rol speelt, maar heb je geen idee hoe je daar verandering in kunt brengen? Hoe vrijer jij jezelf kunt zijn en hoe beter je snapt hoe je zelf in elkaar steekt, hoe makkelijker jouw kind lekker kind kan zijn. Zullen we eens uitzoeken hoe het bij jou werkt? Maak gerust een afspraak. Dat kan via: afspraak maken.
Tot gauw!
Stralende groet,
Karin de Graaf
