Wikken en wegen

In mijn coachpraktijk ontmoet ik veel denkertjes. Dat is niet zo verwonderlijk, want die hoofdenergie ken ik zelf ook bijzonder goed. Ik wilde altijd alles weten en ik moest het vooral snappen. Toen iemand mij vroeg om mij over te geven aan het niet-weten, heb ik die persoon aangekeken alsof hij helemaal van Lotje getikt was. Dat vond ik toch zo'n rare uitdrukking: Het niet-weten. Verbijsterd was ik. Hoe kun je nu iets niet willen weten?

school en opleiding

Alles in ons leven is gericht op weten. We leren op school dat we de goede antwoorden moeten weten, anders hebben we een onvoldoende voor de toets. Meerdere onvoldoendes zorgen voor een jaartje blijven zitten, of het stempel dat je dom bent. Terwijl je op dat moment misschien helemaal niet toe bent aan bepaalde stof. Het weten zorgt dus voor een beloning, het niet-weten straft ons af. Bijzonder toch eigenlijk?

speling van het lot

Want hoe zeker ben je van alles wat zich in jouw leven ontvouwt? Jij kunt alles wel prima uitgedacht hebben, maar dan blijken er ineens allerlei onverwachtse gebeurtenissen te ontstaan, die je diep onderuit kunnen halen: een scheiding, de dood van een geliefde, of een diep trieste speling van het lot als je kind je ineens wordt ontnomen.

controle

Alles willen weten, heeft te maken met controle. Controle is hard, overgave is zacht. Met controle probeer je iets af te dwingen waar je in wezen geen invloed op hebt. Als individu zijn we allemaal afhankelijk van andere individuen om ons heen. Je kunt bijvoorbeeld je hele leven uitstippelen en bedenken dat je op die en die leeftijd wilt trouwen, op die en die leeftijd een kindje wilt krijgen, op die en die leeftijd een bepaalde functie wilt hebben en ga zo maar door. Maar als je geen partner vindt, geen kinderen kunt krijgen of de functie wordt opgeheven, dan kun je weer van voor af aan van alles gaan bedenken.

wat is voelen?

Voelen is het ondergeschoven kindje van onze maatschappij. Zo zonde! Onze kinderen staan nog zo mooi open en voelen van alles, maar wij straffen dat voelen af met 'ga eens stil zitten' of 'nee hoor, er is niets'. En hier start het heen en weren. Je voelt iets, er wordt iets gezegd om je gerust te stellen en je gaat je gevoel negeren met 'het zal wel aan mij liggen.' Dat raakt me diep, want daar, op jonge leeftijd, gaat onze diepe wijsheid al verloren. De connectie met onszelf gaan we verloochenen door te vertrouwen op wat een ander zegt. En onze eigen wijsheid gaan we negeren. Denken wordt in onze maatschappij beloond en voelen wordt afgestraft. Terwijl beide elkaar zo mooi kunnen aanvullen!

durf weer te voelen

Durven voelen, is een proces. Het kost tijd om het vertrouwen in het zelf weer te herstellen. Maar het levert je zoveel meer ruimte, vrijheid en levenskracht op! Durf toe te geven aan je ingevingen zonder ze meteen te willen analyseren. Spreek meteen maar eens uit dat je een onderbuikgevoel hebt, maar dat je het lastig vindt om te benoemen wat je precies voelt. Direct uitspreken scheelt enorm veel energie. De meest sensitieve mensen onder ons mogen zichzelf echt wat meer laten zien en horen. Je bent niet gek, het ligt niet aan jou, je hebt juist een ontzettend mooi verfijnd zenuwstelsel. Gebruik het waar het voor bedoeld is.

Ebook

De grootste valkuil voor een sensitief persoon is om de aandacht bij de ander te houden en aan zichzelf te gaan twijfelen. Hoog tijd om de aandacht naar jezelf te verleggen, want daar zitten alle antwoorden. Ik heb een Ebook opgesteld met 52 vragen waarmee je kunt onderzoeken hoe jij meer energie kunt ervaren. Je kunt de vragen beantwoorden in jouw eigen tijd en tempo, op jouw eigen-wijze manier. Er is ruimte om jouw antwoorden op te schrijven en ik neem je mee met eigen voorbeelden. Het Ebook is gratis te downloaden via: Ebook

Ik wens je veel ontdekkingsplezier!

Liefs

Karin