Grenzen stellen

Het is zondagochtend. Ik loop de trap op richting sportschool. Als ik mijn pasje door de scanner van het poortje haal en het draaipoortje met mijn been open duw, word ik zoals altijd vriendelijk begroet. Het is nog vrij rustig. De muziek staat harder dan ik gewend ben. Ik hang mijn handdoek in wat ik een duwhaakje ben gaan noemen, achter de crosstrainer. Ik zet mijn instellingen goed en begin te bewegen.

"Vind jij hem ook niet erg hard staan?" Mijn buurvrouw kijkt me licht hijgend aan. Voordat ik iets kan antwoorden, zegt ze: "Ik word er helemaal gek van." Ik laat de betekenis van haar woorden tot me doordringen en besluit dat ze het over de muziek heeft. "Je mag er iets van zeggen," antwoord ik, terwijl mijn benen de juiste cadans proberen te vinden. Ze kijkt of ze het in Keulen hoort donderen en vervolgt zuchtend haar warming-up.

Ergeren

Maar nu mijn aandacht inmiddels ook volledig op de muziek is, begin ik me te ergeren. Als ik mijn warming-up heb afgerond, en mijn handdoek op de leg extension wil leggen, loop ik eerst even naar de balie. "Ik vind die muziek vandaag wel heel hard staan. Mag het misschien wat zachter?" De vrouw achter de balie beaamt dat de muziek harder staat dan anders. "Ik zet hem zo wel even zachter."

Als ik terugloop naar mijn apparaat word ik bedankt door iemand anders dan mijn eerdere buurvrouw. Blijkbaar stond de muziek dus voor nog minimaal 2 andere personen te hard.

Zeggen wat je nodig hebt

Dat bracht me tot het schrijven van dit blog. Want als wij vrouwen iets ingewikkeld lijken te vinden, dan is dat gewoon zeggen wat we nodig hebben, of waar we last van hebben. Nee, niet alle vrouwen. Wel de vrouwen die thuis zitten met een burn-out, daar tegenaan zitten, oververmoeid zijn en niet goed weten wanneer ze mogen (of moeten!) stoppen.

Het lijkt zo simpel

Het voorbeeld van harde muziek is slechts een eenvoudig voorbeeld uit het dagelijks leven. Maar van dit soort voorbeelden zijn er natuurlijk meerdere per dag te bedenken. Het lijkt zo simpel om gewoon even naar iemand toe te stappen en te vragen wat je nodig hebt. Maar ik weet dat het niet altijd simpel is. Want daarvoor moet je langs heel veel ingesleten patronen. Bewustwording krijgen op die patronen, is een eerste stap. Een tweede stap is om te ontdekken hoeveel energie die patronen je kosten. En als je dat beseft, dan is nieuwe patronen aanleren een mooie derde stap.

Ik neem je nog even mee in de patronen van 'niets doen' en in 'vragen met uitleggen'. En kijk dan zelf even welke optie je denkt dat de minste of meeste energie kost.

Niets doen en blijven ergeren

Dit is de optie die ik een aantal jaren terug nog volop zou gebruiken. Maar jee, wat kostte dat veel energie! Want naast ergeren, ging ik ook checken met anderen. En daarbij ging ik dus weg bij mezelf. Alsof ik toestemming nodig had om een bepaalde mening te hebben.

Voor mijn naasten werd ik er ook niet vriendelijker op. Want weet je wat er gebeurde als ik me ergerde, mijn vriendelijke glimlach aan de buitenwereld bleef tonen, terwijl ik van binnen steeds meer een borrelende vulkaan werd? Thuisgekomen kon ik me afzonderen om alleen met mijn boze gedachtes te blijven wroeten. En als dat niet werkte, dan kwam de explosie er ergens uit op een moment waarop het totaal niet terecht was. En alles kon voorkomen worden door mezelf gewoon uit te spreken.

Uitleggen

Een andere optie waarvan ik merk dat ik hem nog steeds af en toe gebruik, is de uitleg-strategie. Bij het voorbeeld over de muziek had ik naast het vragen ook nog kunnen uitleggen dat ik gevoelige oren heb, hoogsensitief ben, niet goed geslapen heb, hoofdpijn heb en weet ik veel welk excuus ik er nog meer bij kan halen. Maar dat is allemaal please-gedrag en hopen dat de ander je aardig blijft vinden, ook al geef je je eigen mening. Hoeft allemaal niet. Je bent volwassen. Je hoeft niet aardig gevonden te worden. Je mag er zijn. Je bent ok. Met alles er op en eraan. Met je gedoetjes, je eigenaardigheden, je moeilijkheden, je buien, al je moois en al je minder moois. Je hoeft niets uit te leggen. Je mag jezelf gewoon uitspreken.

Zo, hoe was dat? Verandert dit jouw keuze? Blijf je hetzelfde doen, of geef je een andere mogelijkheid een kans? En vertel je me dan hoe dat is afgelopen? Ik ben benieuwd! Mail me via info@lotuscoachinglimmen.nl. Je krijgt altijd antwoord.

Ik gun je veel nieuwe mogelijkheden!

Liefs,

Karin

Uitslag poll Instagram:

20% doet niets en ergert zich

40% vraagt of de muziek wat zachter mag

40% vraagt of de muziek wat zachter mag en legt daarbij uit waarom.

PS: Alles over stress in het aankomende webinar van vrijdag 14 maart aanstaande van 13.00 - 14.00 uur. Je kunt je aanmelden via de onderstaande knop.