Start nu eens met voelen! (deel 2)

Dit is het tweede blog in een serie van 5 waarin ik dieper inga op de relatie tussen voelen en stress. In blog 1 las je over de verschillende praktische betekenissen van voelen: iets aanraken, iets dat je in je lichaam ervaart of iets dat je emotioneel raakt. Ik ging dieper in op iets aanraken en iets dat je in je lichaam ervaart. Vandaag gaat het over emotioneel geraakt zijn. En dat doe ik aan de hand van een voorbeeld dat te maken heeft met verdriet.

Tranen met tuiten

Ik ga even meer dan 30 jaar terug in de tijd. Als mijn toenmalige vriendje het uitmaakt, word ik overspoeld door een enorm verdriet. Op het moment zelf kan ik niet stoppen met huilen. Zelfs in de trein terug naar huis vanaf mijn studentenwoning, laat ik de boel lopen. Ik ben me niet bewust van mijn omgeving en al zou ik me er van bewust zijn, dan nog kan ik het niet veranderen. Het lukt me simpelweg niet om mijn tranen te drogen. Het is alsof er een luikje open is gezet naar iets veel groters, iets waar ik op dat moment nog geen woorden aan kan geven. De dagen erna lukt het me niet om de spreekwoordelijke schouders er weer onder te zetten en normaal door te gaan.

Primair en secundair verdriet

Als je kijkt naar onze emotiehuishouding, dan spreken we over 3 verschillende 'staten' van emoties. Als ik het bij verdriet houd, dan kun je je misschien wel een moment herinneren waarop je geraakt werd en de tranen je in de ogen schoten. In het moment zelf voel je verdriet en het ebt daarna weer snel weg. Je bent in het moment en in dat betreffende moment kun je het verdriet dragen en laten zien. Dat is primair verdriet.

Secundair verdriet is al wat lastiger te herkennen. Je herkent het aan zinnetjes als "nee hoor, niets aan de hand" terwijl je bij wijze van spreken zelf de brok in de keel van de ander al voelt. Een blij gezicht wordt over het verdriet geplakt. De emotie blijheid wordt dan op de emotie verdriet geplakt als sociaal wenselijk gedrag. Je herkent het ook aan mensen die veel praten. Praten verbloemt voelen.

Tertiair verdriet

Wat er bij mij zo'n 30 jaar geleden gebeurde, leerde ik (pas veel later) herkennen als niet genomen rouw. Het verdriet om de verbroken verkering stond niet in relatie tot de gebeurtenis. Zo leuk was ie nu ook weer niet :). En het feit dat ik niet kon stoppen met huilen, stond in feite voor het doorbreken van overlevingsgedrag. Maar ook daar snapte ik op dat moment niets van en leerde ik pas later over.

Wat kost het meeste energie?

Als je de verschillende emoties op een rijtje zet, kun je je misschien wel voorstellen dat het heel fijn is als je op het moment zelf je verdriet kunt uiten. Je voelt het, je laat het zien of horen en het ebt meteen weer weg. Deze primaire reactie is in feite de meest zuivere reactie en kost weinig energie, omdat je er verder geen aandacht aan hoeft te besteden. Secundair verdriet is al vermoeiender. Je moet immers een extra handeling verrichten om het verdriet te verbloemen. Op tertiair verdriet kun je alleen zicht krijgen via opstellingenwerk. In een opstelling kan zichtbaar worden met wie je nog uit je systeem van herkomst gebonden bent.

Vrijheid

Wat kun je nu met dit alles? Te lang in secundaire en tertiaire emoties leven, zorgt voor lichamelijke klachten. De emotiehuishouding is misschien wel het meest onderschoven kindje van de medische industrie. Als we allemaal weer durven voelen en doorvoelen, krijgen we een hele andere wereld. Als we die strijd met onszelf durven aan te gaan, hoeven we de strijd niet met anderen uit te vechten. Emoties doorvoelen geeft lucht, ruimte, bevrijding en het brengt je veel meer in het moment.

Kwetsbaar

Als je van alles onderdrukt, dan geeft dat stress. Je emotiehuishouding leren kennen is daarom enorm belangrijk. Hoe zou het zijn als je al die emoties mag insluiten in plaats van wegdrukken en stoer, sterk en dapper proberen te blijven? Kwetsbaar betekent niet dat je alles maar op straat gooit. Dan leg je het namelijk nog bij de ander, en ben je zelf nog steeds niet aan het voelen. Kwetsbaar betekent dat je snapt wat er in jezelf speelt en dat durft aan te kijken.

Webinar

Op donderdag 3 april geef ik van 10.00 - 11.00 uur mijn webinar 'Stress, hoe vind ik mijn balans?' met daarin speciale aandacht voor voelen. Na afloop ontvang je een handig stappenplan om met verdriet te kunnen werken en welke organen in relatie tot verdriet gebracht kunnen worden. Aanmelden kan gratis en vrijblijvend via: Aanmelden webinar.

Liefs,

Karin

Het eerdere blog teruglezen kan via:

Blog 1: Als het hoofd vol zit - zo zorg je ervoor dat je weer meer ruimte ervaart