Billen, dik of dun?

"Die billen van jou zijn hartstikke in, hoor." Mijn gezicht moest een vreemde uitdrukking hebben gehad, want ik zag een grote grijns verschijnen. Mijn billen? In? We hadden een gesprek over de sportschool. "Er zijn heel veel meiden die dikke billen willen," vervolgde ze. Ik grinnikte om het woord 'dik'. Vroeger schaamde ik me soms voor mijn billen. Ik vond ze te aanwezig. Maar tegenwoordig mag ik ze dus blijkbaar volop laten zien. Ik grinnikte. Maar ik voelde ook een beetje mee met de meiden uit de sportschool. Iedere periode heeft zijn rolmodellen. In de jaren zeventig hadden we Twiggy als graatmager rolmodel, nu hebben we de Kardashians.

Zelfacceptatie
Fillers, spuiten, snijden, slikken, de grijze haren blijven verven... Zelfacceptatie kan een hele klus zijn. De meeste vrouwen zijn erg kritisch op zichzelf. Onbewust zijn ze daardoor ook kritisch op een ander. De buik moet slanker, de billen dunner of tegenwoordig dus juist dikker, de wimpers keurig in een krul, de lippen voller, de oogschaduw op een bepaalde manier aangebracht en de grijze uitgroei moet vooral niet zichtbaar zijn.

Levensbehoefte
Rond de leeftijd van 4 jaar ontwikkelt zich de levensbehoefte liefde, intimiteit en seksualiteit. De Body Mind Practitioner (Eerste Verdieping Opleidingen) gaat dieper in op onze levensbehoeften. Deze laatste levensbehoefte is een grote klus voor alle ouders. Want als je een kind teveel complimentjes geeft, gaat het zich bijzonder voelen en dan zal je kind een enorme druk voelen om die bijzonderheid steeds opnieuw waar te maken. Als je daarentegen te weinig complimentjes geeft, dan voelt het kind zich afgewezen, met als gevolg een lage eigenwaarde. Hoe we onze lichamen als volwassenen zien, heeft alles te maken met hoe je als kind deze fase bent doorgekomen.

Afgewezen
Als je als kind afgewezen wordt, voel je je ook afgewezen. Afgewezen worden of afgewezen voelen zijn twee verschillende dingen. Bij 'voelen' heb je het over identiteitsniveau, het ligt heel dicht bij je wezenlijke ik. Afgewezen worden daarentegen ligt buiten jezelf. Als volwassenen hebben we gelukkig een keuze: Je mag er namelijk zijn. Zelfacceptatie staat los van uiterlijk of prestatie, maar helaas zorgen allerlei onbewuste sturingen (identificaties) ervoor dat je als volwassene vindt dat je moet presteren of er goed uit moet zien. 

Mislukt
In mijn boek 'Waar ga jij van stralen' schrijf ik iets over mislukking. Het mislukken van een aantal dingen die ik uitprobeerde in mijn vorige praktijk, projecteerde ik op mezelf: Ik was mislukt. Toen ik dat besefte, leerde ik de onderliggende pijn te doorvoelen en het van mijn identiteitsniveau af te halen.

Stappen richting zelfacceptatie
De stappen richting zelfacceptatie zijn niet altijd makkelijk. Toch helpt het om de pijn te doorvoelen en steeds meer leider van je eigen leven te worden. Lijk jij aan de buitenkant je zaakjes op orde te hebben, maar is het van binnen een rommeltje? Mag jij geen fouten maken, ben je veel met je uiterlijk bezig, ben jij altijd de eerste die de stekker uit een relatie trekt of voel jij je vaak afgewezen? Zou je daar verandering in willen brengen? Maak dan een afspraak via: afspraak maken. Je mag er zijn.

Stralende groet,

Karin de Graaf