Afscheid nemen roept emoties op

Lekker dan, zit je daar op je vakantiebestemming te genieten van het zonnetje en dan komt er een blog voorbij over afscheid. Je moet er niet aan denken om straks weer afscheid te nemen van die heerlijk relaxte plek om weer volop aan het werk te gaan. Afscheid nemen is iets wat we continu doen. Afscheid nemen van een baan, een huis, een partner, een vakantiebestemming, maar ook van gezondheid, of misschien wel ziekte, een jongere versie van jezelf, een periode uit je leven, kinderen die het huis uit gaan, huisdieren en nog zoveel meer. Van elke ontmoeting weten we dat die een keer eindigt. Vanaf het moment van ontmoeting vindt er een proces plaats. Dat wordt helder weergegeven in de cirkel van contact.

cirkel van contact

Ik schreef er al over in een eerder blog (zingeving), maar ik leg hier nog kort de verschillende fasen uit. In de eerste fase vindt de ontmoeting plaats. Na de ontmoeting volgt het hechten. Als je je hecht aan iemand, dan kan er een wederzijdse uitwisseling op gang komen. Deze fase wordt ook wel intimiteit delen genoemd. Als het dan zover is om afscheid te nemen, dan kunnen er 2 dingen gebeuren: rouwen of doorgaan naar een nieuw contact. Omdat rouwen gepaard gaat met allerlei vervelende gevoelens, slaan de meeste mensen het rouwen liever over. Rouwen gebeurt op geheel eigen wijze en de duur van het rouwen is bij iedereen verschillend. Als de rouw genomen is, kun je betekenis geven aan het contact. Dat is de laatste fase van de cirkel van contact. Wordt rouw niet genomen, dan valt de betekenis weg en krijg je een andere cirkel, namelijk die van isoleren.

Isoleren

Isoleren gaan we steeds meer doen als we geen zin meer hebben in nieuwe ontmoetingen. Een voorbeeld op het gebied van huisdieren is de volgende.

Ooit zei ik: "Ik heb geen zin in huisdieren, want ze gaan toch allemaal dood." In het verleden had ik een cavia, een hamster en een konijntje en ik vond het vreselijk toen die overleden. Ik had helemaal geen zin om die pijn opnieuw te voelen. Totdat ik me realiseerde dat ik me daarmee ook een heleboel onthield. We namen 2 konijntjes als huisdier en toen afgelopen november na 8 jaar het eerste konijntje overleed, kon ik hem ten volle bedanken voor dat schattige 'asjemenou'-snuitje dat hij altijd liet zien als hij zich liet oppakken. Maar ook alle likjes die hij gaf als hij bij me op schoot zat en hoeveel plezier we hebben beleefd aan zijn wat afwachtende karaktertje ten opzichte van het vrouwtje. Ik was blij dat ik de nieuwe ontmoeting toch was aangegaan.

Hetzelfde gold voor de liefde. De uitdrukking 'een gebroken hart' zegt alles. En toch is het de moeite waard om betekenis te geven aan een eerdere liefde om daarna weer volop in de liefde te geloven.

Onthechten, intimiteit vermijden

Als je je gaat isoleren, ontneem je jezelf de mogelijkheid om te hechten. Het tegenovergestelde van hechten, is onthechten. En als je je niet hecht, kun je ook geen intimiteit delen. Omdat je geen nieuwe contacten aangaat, hoef je ook geen afscheid meer te nemen en klamp je je vast aan het oude, het bekende. Nieuwe ontmoetingen ga je uit de weg, je gaat op slot. En als je jezelf hoort zeggen dat het 'allemaal geen zin heeft' of 'waar doe je het eigenlijk allemaal voor' dan zit je in de fase van zinloosheid ervaren. Zinloosheid is het tegenovergestelde van betekenis geven. Bij zinloosheid gaat de zin in het leven verloren en dat is zonde. Je hebt immers maar 1 leven, hier op aarde.