Het moet natuurlijk wel perfect
Wanneer is iets goed genoeg?
In een eerder blog schreef ik iets over 'doe je best' en 'wees sterk'. Twee drivers die jouw gedrag onbewust beïnvloeden. Een derde driver is 'wees perfect'. In de planning stond dat ik daar vorige week iets over wilde schrijven, maar mijn inspiratie kreeg een andere wending en tegenwoordig geef ik toe aan wat me ingegeven wordt. Dat maakt voor mij het leven wat spontaner en het levert me meer energie. Maar het monstertje dat perfectionisme heet, bleef daarna in mijn hoofd rondspoken, dus bij deze dan alsnog. Wat is perfectionisme, hoe ontstaat het en hoe kom je er vanaf? Daar gaat dit blog over. Wil je meteen het antwoord? Scrol dan naar 'hoe kom je er vanaf'. Heb je behoefte aan extra informatie en voorbeelden, blijf dan rustig doorlezen.
Levensbehoefte liefde, intimiteit en seksualiteit
Als mens hebben we verschillende levensbehoeften. Als we geboren worden, hebben we de behoefte aan verbinding. Daarna volgt afstemming, vertrouwen en autonomie. Als laatste volgt liefde, intimiteit en seksualiteit. Als er ergens op de eerdere levensbehoeften een tekort is ontstaan, wordt het heel lastig om de laatste levensbehoefte goed te vervullen. Door met de eerdere levensbehoeften te werken en deze te ontwikkelen op punten waar tekorten zijn ervaren, kom je steeds voller in het leven te staan en krijgt ook liefde, intimiteit en seksualiteit de kans zich verder te ontwikkelen. Juist bij deze levensbehoefte speelt perfectionisme. Perfectionisme is niets meer of minder dan verbloemen of je wel of niet ok bent.
Ben je ok?
En daar gebeurt dus iets raars. Want geheel onbewust begin je op identiteitsniveau te geloven dat je niet ok bent. Om dat te verbloemen ga je alles tot in de puntjes verzorgen. Dat kan zich uiten in het perfectioneren van uiterlijk of prestatie. Of geen fouten mogen maken. Aan de buitenkant lijkt het alsof je alle zaakjes voor elkaar hebt, maar van binnen voel je dat niet.
Voorbeelden
Voorbeeld 1 (op het gebied van fouten)
Op het laatste moment had ik nog even snel een vragenlijst voor mijn cliënt uitgeprint. Deze vragenlijst gaf inzicht in de verschillende drivers. Ik vroeg haar om kruisjes te zetten achter de beste optie. Tot mijn verbazing zette ze niet alleen kruisjes, maar begon ze ook woorden door te strepen en zinnen te verbeteren.
Voorbeeld 2 (op het gebied van uiterlijk)
Ergens zo rond mijn dertigste verschenen de eerste grijze haren. Dat vond ik helemaal niets. Dus startte ik met verven. En iedere keer als er maar een klein beetje grijs doorkwam, pakte ik de kwast en verfde ik de uitgroei.
Hoe kom je er vanaf?
Zoals dat gaat met alles waar je last van hebt: zorg voor bewustwording. Wanneer heb je voor het laatst de foutjes laten zitten? Of wanneer ben je voor het laatst zonder make-up de deur uit gelopen? Mijn grijze haren leerde ik accepteren en er kwam een moment waarop ik het volstrekt onlogisch vond om ze nog langer te verven. Ik besefte ook dat onze maatschappij gericht is op het zo lang mogelijk jong proberen te blijven. En dat vond ik onzin. We mogen onze wijsheid omarmen en laten zien wie we zijn. Dus: gooi je haren los, doe eens iets onverwachts, lever teksten in waar fouten in staan, laat de verf eens staan, bereid je een keer niet tot in de puntjes voor en kijk wat er gebeurt. Je overleeft het. Echt.
Stralende groet,
Karin